مقدمه
ما در این سلسله مقالات سعی بر آن داریم تا با دادن اطلاعات دقیق، شما را با دوره‌ی نوجوانی بیشتر آشنا کرده، شاید بتوانیم در سفر والدگری شما و فرزند نوجوانتان، موثر باشیم. این سری مقالات از کتب معتبر تربیتی استخراج شده و برای حصول نتیجه‌ی مفیدتر، توصیه می‌شود که تمام مطالب خوانده‌شود. مطالب دارای ترتیب و پیوستگی محتوایی است.
لیلا حاجی یوسفی- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی- مشاور دبیرستان غیردولتی فرزانگان
ارتباط و گفتگو با نوجوانان، نکاتی که باید به خاطر سپرد:
1.به خاطر داشته باشید که اغلب ارتباط نوجوانان در سن بلوغ کاهش می‌یابد و اسرارشان را کمتر با والدین خود مطرح می‌کنند. این حالت طبیعی بوده و نباید با آن مخالفت کرد.
2.به حرف‌های نوجوانان گوش فرا دهید و سعی کنید موضع آنها را درک نمایید. هیچ‌گاه آنها را وادار نکنید تا نظر شما بپذیرند و قانع شوند.
3.هنگامی که فرزندتان با شما سخن می‌گوید، هرکاری دارید رها کنید و به سخنان او گوش دهید.
4.سعی کنید ارتباطات شما بیشتر تایید‌کننده باشدتا مخالفت‌آمیز. هیچ‌گاه اشتباهات، ناکامی‌ها، رفتارهای ناشایست و سهل‌انگاری‌های آنها را عمده نکنید. به نقاط قوت آنها توجه کنید و درباره‌ی موفقیت‌ها، دلبستگی‌ها و رفتارهای شایسته‌ی آنها گفتگو کنید.
5.درباره‌ی علایق آنها صحبت کنید ( از جمله: موسیقی، ورزش و …). هنگامی با آنها صحبت کنید که درصدد موعظه و آموزش چیزی به آنها نیستید. سعی کنید صحبت کردن فقط برای صحبت کردن باشد.
6.از پرحرفی خودداری کنید. سخنان تکراری، توضیحات بیش از حد، سوالات زیاد و صحبت‌هایی که باعث می‌شود فرزندتان احساس کند حوصله‌اش سررفته است، پرحرفی محسوب می‌شود.
7.بکوشید احساسات نوجوان را درک کنید. لازم نیست با آنها موافقت یا مخالفت کنید، فقط سعی کنید برخوردی داشته باشید که او بداند احساساتش را درک کرده‌اید، کاری نکنید که او ناراحتی خود را فراموش کند. گاهی اوقات، درک احساسات او آرامش لازم را ایجاد می‌کند.
8.هیچ‌گاه نسبت به سخنان نوجوانا واکنشی شدید نشان ندهید زیرا گاهی هدف آنها این است که شما را وادار به چنین واکنشی کنند. قبل از اینکه با ان‌ها مخالفت کنید کمی فکر کنید، حتی اگر لازم باشد پاسخ دادن به آنها به تاخیر بیندازید تا فرصت کافی برای فکر کردن داشته باشید.
9.تلاش کنید فرصت‌هایی به وجود آورید که با فرزندتان صحبت کنید ( رساندن او به مدرسه، پزشک خانوادگی و کمک خواستن از آنها در انجام کارها). برای صحبت کردن با فرزندتان باید با او باشید. سعس کنید در انجام فعالیتها با فرزندتان مشارکت داشته باشید گرچه ممکن است آنها همیشه دعوت شما را قبول نکنند. اما دلسرد نشوید.
10.سعی کنید از داد و بیداد و مشاجره و جبهه‌گیری دوری کنید. هدف شما باید این باشد گه گفتگو را به سمت مصالحه پیش ببرید نه به سمت جنگ و دعوا. تا جایی که می توانید فرزندتان را در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت دهید دو پاداش‌ها و مجازات‌هایی برای رفتارهای او مشخص سازید.
منبع: به تلخیص و تصرف از کتاب کلیدهای رفتار با نوجوانان/ دکتر دن فونتنل/ ترجمه دکتر مسعود حاجی‌زاده/ انتشارات صابرین
